Binnen de koudetechniek staat ammoniak (scheikundige formule NH3) de laatste jaren weer in de belangstelling. De toepassing ervan in koel- en vriesinstallaties wordt vanuit de overheid (milieu) gepromoot middels subsidie regelingen.

NH3 wordt als natuurlijk koudemiddel gestimuleerd, omdat het geen bijdrage heeft tot het broeikaseffect. Om de veiligheidsrisico’s zoveel mogelijk te beperken, wordt NH3 veelal toegepast in combinatie met een koudedrager. Een koudedrager is een stof die de koude overdraagt van de koelinstallatie naar een warmtewisselaar (luchtkoeler).

Veiligheidsrisico’s NH3

Gezien de veiligheidsrisico’s belemmert de andere kant van de overheid (vergunningsverlening, brandweer) de toepassing van ammoniak. Ammoniak is een stof die bij zeer lage concentraties goed te ruiken is. Daarnaast is het in bepaalde mengverhoudingen met zuurstof explosief en brandbaar. Ammoniak reageert met water tot een basische oplossing. Een base is chemisch gezien de tegenpool van een zuur, en heeft een bijtende werking. Omdat het menselijk lichaam voor het grootste deel uit water bestaat, is ammoniak voor de mens een potentieel gevaar, waarbij passende beschermingsmiddelen (gelaatmasker, handschoenen, detectie apparatuur, etc) benodigd zijn.

Ammoniak is een natuurlijk koudemiddel wat vanaf het begin van de 20e eeuw is toegepast. In de jaren 50 is het grotendeels verdrongen door de chemische koudemiddelen, die de hierboven genoemde gevaarlijke eigenschappen niet hadden.